W okresie przedświątecznym częściej niż zwykle pojawiają się w mediach osoby określające siebie mianem "niewierzący". Ostatnio w ten sposób w jednym z programów TVP nazwał siebie gen. Wojciech Jaruzelski. W wolnym chrześcijańskim kraju każdy może określać się w dowolny sposób o ile oczywiście nie szkodzi to drugiemu człowiekowi. Pan Bóg dał przecież człowiekowi rozum i wolną wolę.
W czasach PRL-u, kiedy komunizm (zanim zbankrutował) ambitnie dążył do opanowania całej ziemi, partyjniacy chełpili się swoim światopoglądem nazywanym przez nich "naukowym". Doktrynalnie określali siebie jako "niewierzący". Miało ich to odróżnić od ludzi religijnych - "wierzących", czyli według lewicowej nomenklatury – ludzi uwstecznionych, ludzi ciemnogrodu.
Niestety po 20 latach tak zwanej wolności te same lewicowe brednie rozpowszechniane są na jeszcze większą skalę, bo i dostępnych programów mamy przecież więcej.
Istnienie lub nie istnienie Pana Boga nie jest kwestią nauki lecz WIARY. Nigdzie na świecie nie da się przeprowadzić naukowego doświadczenia, które mogłoby jednoznacznie potwierdzić lub zaprzeczyć Jego istnieniu. Gdyby to było możliwe to mielibyśmy do czynienie z czysto naukowymi dowodami, a nie z wiarą.
Skoro jest to kwestia wiary, a nie nauki to wybór należy do człowieka. Każdy człowiek może dokonać samodzielnego wyboru: wierzyć, że BÓG jest lub wierzyć, że Boga nie ma. W obydwu przypadkach mamy do czynienia z Wiarą. Tak więc każdy człowiek ze swej natury jest wierzący. Określanie ludzi, którzy wybrali wiarę w to, że Pana Boga nie ma mianem "niewierzących" uważam za duże nadużycie językowe. Niekiedy są to ludzie tak bardzo wierzący w nieistnienie Boga, że nawet nie dopuszczają żadnej dyskusji na ten temat.
Cóż, nam więc pozostało chyba tylko szczera modlitwa w intencji łaski prawdziwej wiary dla wierzących inaczej.